*kan gevoelig materiaal bevatten* - Reisverslag uit Sjanghai, China van Sanneke Bolderheij - WaarBenJij.nu *kan gevoelig materiaal bevatten* - Reisverslag uit Sjanghai, China van Sanneke Bolderheij - WaarBenJij.nu

*kan gevoelig materiaal bevatten*

Blijf op de hoogte en volg Sanneke

08 Januari 2016 | China, Sjanghai

Gelukkig nieuwjaar iedereen!!! Er is hier het een en ander gebeurd, dus ik ga er weer proberen een leuk en begrijpelijk verhaal van te maken.

Daar heb ik toch wel tijd voor, want ik weet niet wat voor downies ze hier aan t werk hebben gehad voor mij, maar het werk is vrij simpel en dit maakt het erg saai. Ook ben ik er wel uit dat de makelaardij niet mijn werkveld gaat worden. Het netwerken en de omgang met de clienten bevalt me prima, maar die dagen achter de computer om aan een database te werken zijn aan mij niet besteed.

Gelukkig zijn er nog genoeg andere dingen hier die me bezig houden. Zo ben ik weer druk bezig om mijn scriptie af te schrijven (moet ook gebeuren en als ik toch achter een computer zit). En gaat ook mijn Chinees met sprongen vooruit.

Zoals sommigen van jullie misschien weten ben ik iets meer dan een jaar geleden begonnen in Nederland met acupunctuur tegen mijn vermoeidheid. Nou leek dit me toch wel het beste land om me eens verder te verdiepen in de Chineze geneeswijzen, of in ieder geval beter-voel-praktijken. Een van de zaken waar ik veel over hoor is voetreflex massage. Dit leek mij wel wat! Mijn schouders en rug zitten ook wat stijf en gevoelig in elkaar, dus een voetmassage gecombineerd met een lichaamsmassage leek mij precies waar ik aan toe was.
Het begon allemaal prima, de voetjes werden lekker met olie behandeld en gemasseerd, ik was op bepaalde plekken op mijn voeten duidelijk gevoeliger dan op anderen. Dit ben ik thuis is gaan uitzoeken en dit komt redelijk overeen met klachten en pijntjes.
Toen was meneer (ja, meneer dat had mijn eerste aanwijzing moeten zijn) daarmee klaar en gingen we door voor de lichaamsmassage. Of ik me even uit wilde kleden... ehm nou, nee liever niet, ik heb een redelijke afkeer tegen naakt zijn.... Zo werkt dat hier dus niet, dus nou ja ik pas me wel weer aan... Uitgekleed en zo snel mogelijk op die tafel gaan liggen met alleen mijn onderzijde nog bedekt. Toen ging hij mijn rug bewerken, er is werkelijk geen andere naam voor, ik vraag me af wat er allemaal gebeurd is want dit kon ik niet zien, maar het voelde alsof hij werkelijk waar met zijn knieen probeerde alle knopen eruit te krijgen. En dat voelde eigenlijk best wel prima! Maar, de rug houdt ook nog ergens op, en daar zat een broekje, maar daar had meneer vrij weinig boodschap aan dus laten we maar zeggen dat mijn achterkant van boven tot onder helemaal is gemasseerd.
En dat is nog niet het eind van mijn verhaal. Want een lichaam heeft 2 kanten, een voor en een achterkant. En zoals de oplettende lezer misschien is opgevallen was de bovenkant van mijn lichaam niet meer bedekt. Dus toen ik mij om mocht draaien lag ik daar, letterlijk blootgesteld aan de wereld. En alsof dat nog niet erg genoeg was werd het ook nog gemasseerd. Nou, dit moment komt toch echt met stip mijn top3 binnen van meest ongemakkelijke momenten ooit. Ik heb betaald en ben zo snel als ik kon de deur uitgerend. Dit doe ik van mijn leven, waar ook ter wereld, echt nooit meer! Wat een verschrikkelijk iets, ik snap niet dat mensen dit voor hun lol doen.

Oud en nieuw stelt hier niet bar veel voor, omdat ze daarvoor hier in Februari groots gaan uitpakken. Maar dat houdt ons westerlingen natuurlijk niet tegen om er een mooi feestje van te maken. Dus samen met een partij verschillende nationaliteiten zijn wij Shanghai onveilig gaan maken. We kwamen terecht in een kroeg waar je na het betalen van entree kon genieten van een open bar. En ja, hier kun je op verschillende manieren van genieten, wij hebben ervoor gekozen om iedere soort drank die er te vinden was te proberen.
Dit resulteerde in een redelijk beschonken Sanneke (zwakjes uitgedrukt) die dacht vroeg een einde te maken aan de avond. Rond een uur of 1 had ik wel weer genoeg gehad. Dus ik pakte een taxi en ging naar huis. De man snapte waar ik heen moest, heb de beste vent zelfs de kaart nog laten zien omdat ik (en terecht) niet erg meer overtuigd was van mijn eigen articulerende kwaliteiten (in geen enkele taal meer op dat moment even voor de duidelijkheid). En toen ineens, op een plek waar ik tot op de dag van vandaag geen idee van heb waar het was, zegt de beste man: "ik breng je niet meer verder, kan je hier uitstappen? Ik heb andere klanten om op te halen." In volle verbazing vertel ik de beste vent dat ik hier geen cent voor ga betalen, en dat vond hij allemaal wel prima, en toen ben ik uitgestapt. Beschonken en verdwaald, het is een vervelende combinatie. Na een kwartier op een taxi te hebben gewacht kwam er eindelijk eentje langs en die heeft me thuisgebracht. Goddank!!
En in plaats van te genieten van deze overwinning vond ik het nodig om de avond nog vernederender te maken en enkele hoogst intelligente skype gesprekken te voeren: mijn excuses hiervoor!

Ik denk dat het niemand zal verbazen dat de volgende dag niet bepaald productief was. Het weekend was wel weer prima waarin ik voornamelijk veel gestudeerd heb en maandag mochten we weer aan het werk.
De door de westerse medewerkers zelf ingestelde kerstvakantie was weer voorbij, dus we waren weer compleet. Na een weekje van weer computeren en telefoneren, met tussendoor wat gestolen momentjes scriptie, was het alweer bijna weekend.

Vrijdag zou ik samen met mijn collegaatje met mijn stagebegeleider meegaan naar een bezichtiging. Het was een client van mij, aan mij gegeven door mijn stagebegeleider, maar mijn collegaatje spreekt het beste Chinees en aangezien de huisbaas Chinees was werd zij erbij betrokken voor deze bezichtiging. Maar ’s-Morgens hoorden wij dat ze ziek was en met een flinke aanval van migraine op bed lag dus compleet nutteloos was. Kan gebeuren, alleen zij had het contact met de huisbaas onderhouden. En toen kwam mijn moment om te shinen, ik heb de telefoon gepakt en de beste man gebeld. Dit kwam mij op een applaus te staan van mijn Chineze collega’s die vanaf dat moment geen woord Engels meer tegen me hebben gepraat. In ene had ik het heel druk met 2 extra clienten een nieuwe Chinese beste vriend (aangezien de huisbaas vrij veel met mij wou kletsen, hij heeft me wel 3x gebeld). Het druk zijn met de aspecten van de stage die wel leuk zijn maakte de ochtend en het begin van de middag erg leuk! Ondertussen is de storm weer gaan liggen en zit ik heerlijk dit verhaal te typen op kantoor.

Volgende week beginnen mijn lessen weer en nu de westerse zakenmensen Shanghai weer overnemen beginnen ook de netwerkevents weer. Dus de jurkjes mogen weer uit de kast en mijn dagen worden in 1 klap weer een paar uur langer!

Xx
Sanneke

  • 08 Januari 2016 - 19:17

    Joke:

    Ha, die San, ik wist niet hoe snel ik je verhaal weer moest gaan lezen en ik heb er enorm van genoten, zeg maar gerust gegierd van het lachen om je massage ervaring ! Echt geweldig. Wat ik ook zo leuk vind is dat je je ook al aardig weet te redden met die ontzettend moeilijke taal. Blijf genieten daar, dan doen win het hier van jouw verhalen. Hartelijke groeten Joke

  • 08 Januari 2016 - 19:44

    Anne:

    Tjonge San.....aangerand, dronken en verdwaald :)
    Fijn dat je het allemaal nog zo leuk vind.
    En een heel fijn2016, kus.

  • 08 Januari 2016 - 21:56

    Bauke Rinsma:

    Nou ja Sanneke, wat een verhaal toch. Ook ik wens je alle goeds toe in dit nieuwe jaar! Veel
    succes in je mooie baan.

  • 11 Januari 2016 - 18:08

    Frits:

    Weer een leuk verhaal, Sanneke, en wat mij zo onwaarschijnlijk leek: ook in China kun je dus leuk leven. Jij bewijst het.

  • 13 Januari 2016 - 17:15

    Opa En Oma Bolderheij:

    Lieve meid, ook wij wensen je een heel goed en gezond nieuwjaar. Laat je maar vaker masseren, want het is echt wel goed voor je lichaam en het is heel normaal hoor, dat je broekje aan de achterkant wordt verschoven (ik-oma-) weet hier alles van, maar de voorkant heb ik nooit meegemaakt. Wel de benen aan achterkant en voorkant. Fijn dat je toch nog goed bent thuisgekomen. Geniet nog van je tijd. Liefs en xxx van opa en oma

  • 15 Januari 2016 - 15:22

    Tante Henny :

    Je hebt het wel weer mee gemaakt meid je lijkt wel een kat met zeven levens

  • 18 Januari 2016 - 19:43

    Henriette En Piet:

    Hoi Sanneke

    Zo maak je nog eens iets mee 'dat zal je in ons kikkerlandje niet gauw over kommen.
    Behalven in uje natuurlijk.
    Maar wij wensen je toch nog een fijne voort zetting van je verblijf daar.met heel veel pezier.
    we wachten vol verwachting je volgende verhaal af.

    Groetjes van uit UJE.

    HENRIETTE EN PIET

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanneke

Actief sinds 18 Sept. 2012
Verslag gelezen: 319
Totaal aantal bezoekers 25566

Voorgaande reizen:

28 December 2016 - 27 Januari 2017

Ola guapos y guapas

17 Oktober 2012 - 15 April 2013

Mijn studiereis

11 November 2015 - 30 November -0001

Stage in Shanghai

Landen bezocht: